Το μικρό βιβλίο των ξωτικών

Κουρασμένος ο Νάιαλ σκαρφάλωσε στην κορυφή του λόφου και κοίταξε πέρα στα λιβάδια... Έβγαλε το ασημένιο μαχαίρι από τη ζώνη του, γονάτισε πίσω από ένα θάμνο και περίμενε... Η νύχτα απλωνόταν ήρεμη και σιωπηλή.
Σταδιακά το σκοτάδι έγινε πιο πυκνό, απαλύνοντας τα σκληρά περιγράμματα των δέντρων και των θάμνων, προσδίδο­ντας έναν αέρα μυστηρίου και μετατρέποντας το λόφο σε ένα μέρος όλο παράδοξες σκιές. Ο Νάιαλ, κοιτώντας κρυμμένος πίσω από το θάμνο, ρίγησε, γιατί ένιωσε σαν να είχε μεταφερθεί χιλιάδες χρόνια πίσω, στο παρελθόν της Ιρλανδίας. Και τότε ο λόφος άνοιξε. Δεν ακούστηκε κανένας θόρυβος μέσα από τη γη, αλλά ήταν σαν η γη από μόνη της να με­τακινήθηκε και να χάθηκε. Μικροσκοπικά πολύχρωμα φώτα τρεμόσβηναν στα βάθη του λόφου και μέσα στη νυχτερινή ατμόσφαιρα ακούστηκε ο ήχος από σάλπιγγες, απόμακρος και οξύς. Και μετά, ο καθαρός χτύ­πος των οπλών αλόγων που χτυπούσαν πάνω σε πέτρες ενώθη­κε με το κουδούνισμα των χαλιναριών. Η στρατιά των ξωτικών έβγαινε έξω...

Μια μικρή συλλογή με τις καλύτερες ιστορίες από τον μαγικό κόσμο των Ξωτικών, από τις αρχαίες παραδόσεις της Σκωτίας και της Ιρλανδίας.

Tweet